Motivatie voor de keuze ‘verpleegkunde’

De keuze voor deze opleiding is eigenlijk langzaam tot me doorgedrongen. Mijn moeder werkt ook in het ziekenhuis, dus ik wist wel altijd dat ik het leuk vond om iets met mensen/patiënten die hulp en/of begeleiding nodig hebben te gaan doen. Daarnaast houd ik heel erg van uitdaging en actie, dus in de eerste instantie kwam in na mijn middelbare school terecht in het leger. Ik studeerde daar voor officier geneeskundige dienst. Dit leek voor mij een combinatie van uitdaging en actie, en het helpen/begeleiden van mensen of patiënten. Na een half jaar kwam ik er pas achter dat de studie meer gericht was op een kantoorbaan; waarbij ik via een computer zou mogen regelen hoeveel bedden er bijvoorbeeld ergens terecht moesten komen. Het was gericht op het personeel en logistiek. Dat was dus zeker niet wat ik wilde. Al vrij snel kwam ik erachter dat ik voor algemeen militair verpleegkundige had moeten gaan. Vanwege de bezuinigingen bij defensie waren de sollicitaties echter halverwege het jaar al vergeven en/of gesloten. Ik wilde niet nog een jaar achterblijven, dus besloot ik HBO-verpleegkunde te gaan doen. Ik ben erg blij dat ik deze opleiding heb gekozen. Nu houd ik mijn mogelijkheden om te solliciteren als specialist bij defensie open, maar ik kan ook zeker over 4 jaar wat anders gaan doen. Ik heb nu meer het gevoel dat ik niet vast zit aan een bepaald specialisme en dat geeft me toch een gevoel dat ik meer mogelijkheden en dus meer vrijheid heb.