Mijn persoonlijke leerdoelen heb ik vorig jaar (jaar 1) niet behaald en daarom meegenomen naar jaar 2. Dit is terug te vinden onder het kopje 'bewijsstukken' nummer 9. De persoonlijke leerdoelen die ik heb, zijn namelijk erg belangrijk voor mijn functioneren. Afgelopen stage jaar 2 heb ik ook nog wel enige moeite gehad met mijn persoonlijke leerdoelen.
Mijn reflectie op miijn persoonlijke leerdoelen van mijn afgelopen stage staan hieronder weergegeven.

Persoonlijke leerdoel 1

Aan het einde van de stage kan ik op een adequate manier reageren op emotionele situaties. Met een adequate manier bedoel ik op zo’n manier dat ik wel mag laten zien dat ik verdrietig ben, maar dat ik er ben om de bewoners te steunen en niet omgekeerd.

Met emotionele situaties bedoel ik situaties waarin bewoners overstuur zijn, of situaties waarbij bewoners en/of families slecht bericht krijgen of wanneer een bewoner komt te overlijden.

De afgelopen twintig weken hebben zich enkele emotionele situaties voorgedaan. Ik heb afwisselend gereageerd op deze situaties. Ik heb gemerkt dat mijn reactie voornamelijk gebaseerd is op mijn eigen humeur of stemming. Vanwege de ziekte van mijn moeder zijn er momenten geweest dat ik extra gevoelig of prikkelbaar was. Ik heb op die momenten niet altijd even goed gereageerd, terwijl ik dat misschien op een ander moment wel had gedaan.

Een bewoonster op de afdeling was een avond haar tas kwijt en liep vanuit de woonkamer naar haar slaapkamer om haar tas te zoeken. Ik deelde de medicatie die avond en kwam mevrouw haar kamer in om de medicatie te geven. Mevrouw vertelde dat zij haar tas kwijt was en ik bood aan om te helpen zoeken. Ondertussen gaf ik mevrouw haar medicatie en toen sloeg de stemming van mevrouw om. Mevrouw zei dat ik haar tas had gestolen en dat zij de politie zou bellen. Zij stopte haar medicatie in een gaatje van haar rollator en zei tegen mij dat ze de politie zou laten zien wat ik haar gaf.
Ik merkte dat ik geïrriteerd raakte en ik ben toen weggelopen. Ik ben niet tegen mevrouw tekeer gegaan, maar wel tegen een collega over het gedrag van mevrouw. Het was heel vreemd, maar ik was echt kwaad over de dingen die mevrouw tegen mij had gezegd. Mijn geduld was die avond echt op en gelukkig heeft mijn collega het toen van mij overgenomen.
Achteraf ben ik blij dat ik niet ben uitgevallen tegen de bewoonster, aangezien zij er natuurlijk ook niets aan kan doen dat zij zo reageert. Het was natuurlijk beter geweest als ik mijn geduld genoeg kon opbrengen om niet uit te vallen over mevrouw tegen mijn collega. Als ik echter bedenk dat dit één van de weinige keren is geweest dat mijn geduld op was, vind ik zelf dat ik het nog redelijk goed heb gedaan.

Er zijn veel situaties geweest waarin ik wel adequaat heb gereageerd. Er zijn bijvoorbeeld 3 bewoners overleden in de tijd dat ik stage liep en ik ben hier niet overstuur van geweest. Verder zijn er bewoners geweest die mij hebben uitgescholden en er is zelfs een keer een bewoonster geweest die mij bij mijn arm heeft gepakt. Ik heb hier niet boos op terug gereageerd, maar ben heel rustig gebleven.

Het gaat naar mijn mening steeds beter met dit leerdoel. Ik kan mijzelf in veel situaties goed aanpassen aan de omstandigheden. Mijn attitude tegenover dit leerdoel en de situaties waarin ik nog steeds emotioneel ben, is eigenlijk best wel positief. Er doen zich nog steeds momenten voor dat ik het lastig vind om mijzelf aan te passen aan de situatie, of dat ik iets te emotioneel word. Echter kan ik hier goed mee omgaan of kan ik mijzelf op de juiste manier herpakken, waardoor de emoties niet te veel uit de hand lopen bij mezelf. Aangezien het adequaat reageren op emotionele situaties altijd een aandachtspunt van mij zal blijven, zal ik het leerdoel waarschijnlijk weer meenemen naar mijn volgende stage.

Persoonlijk leerdoel 2

Aan het einde van de stage kan ik adequaat reageren op negatieve feedback.

Mijn EVV-erschap begon met een document waarin ik aandachtspunten voor de bewoonster van wie ik tijdelijk EVV-er was, had verwerkt.
Echter was mijn formulering bij de eerste versie niet helemaal ‘correct’ voor een stagiaire, vond een collega van mij en mijn praktijkopleidster. Ik was het hier niet mee eens en begreep eerst niet waarom zij mijn document niet goed vonden. Na een korte discussie, sloegen bij mij de stoppen door en werd ik erg kwaad en verdrietig. Ik heb al mijn frustraties over de afdeling eruit gegooid en dit werd uiteraard niet erg gewaardeerd. Ik ben toen boos in de auto gestapt en heb een rondje gereden. Ik realiseerde me in de auto, dat mijn reactie niet terecht was en dat ik er niets mee oploste om boos te worden en weg te rijden. Ik ben toen terug gegaan, met het idee dat ik mij niet liet ‘wegsturen’, tenslotte wilde ik mijn stage halen. Na een gesprek met mijn praktijkopleidster en mijn werkbegeleidster is alles gelukkig weer goed gekomen. Ik heb toen mijn excuses gemaakt voor mijn reactie.

Ik schaam mijzelf nog steeds een beetje voor mijn reactie, maar ik denk dat het wel even goed is geweest om al mijn frustraties te uiten. Op die manier kon ik namelijk weer ‘leeg’ of ‘blanco’ aan het werk en dat is denk ik ook de reden geweest dat het de laatste weken zo goed is gegaan. Ik had natuurlijk liever gehad, dat mijn uitval niet nodig was geweest, maar het heeft er wel voor gezorgd dat ik alles weer aankon op de werkvloer.

Deze situatie heeft mij laten inzien dat ik dit leerdoel nog steeds niet helemaal onder de knie heb. Als mijn eigen gevoel niet goed is, reageer ik sneller explosief en kan ik feedback van anderen moeizaam ontvangen. Ik heb van andere collega’s een paar keer feedback gehad betreft bijvoorbeeld de verzorging van de bewoners. Daar kon ik wel goed mee dealen. Ik denk dat mijn stemming en de manier waarop feedback wordt gegeven, voor mij bepalend zijn of ik goed reageer op feedback. Momenteel is mijn attitude betreffende dit leerdoel nog niet erg optimistisch. Zeker nu mijn moeder ziek is, kan ik feedback slecht hebben. Daarbij is mijn houding tegenover deze feedback ook niet echt positief, omdat ik de feedback niet belangrijk of relevant vind, als ik deze vergelijk met de situatie rondom en van mijn moeder. Echter zit ik wel in therapie om aan dit leerdoel te werken, omdat het een punt van mij is dat mij ook persoonlijk erg tot last is. Ik weet in ieder geval zeker dat ik aan dit punt moet werken en dus gaat dit leerdoel mee naar volgend jaar.